Kapkara bir gece 30. peronun önündeyim Dumanlý bir hava sahasý var... Her zaman koymuþtur Gitmeden önce Beklemek zorunda olmak... Ayrýlýk faslý uzun olur beklerken. Konuþacak konu kalmaz Hiç dönmeyecekmiþsin gibi Sözler edilir. Birden çekip gitmek En güzelidir bu yüzden... Ýçeri girince daðýlýr bu hava Ufukta yanýp sönen ýþýklar Kolum, soðuk cama yaslý Elim þakaklarýmda Yeri deðiþmeyen tek þey Dolunay... Otogarda vedalaþmadýðým Yegane ahbap...
Sosyal Medyada Paylaşın:
buraktasci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.