sarý ovalarý güne uyandýran bir sabah akþam konuþmuþtuk ya bulutlarýn arkasýna sakladýðýn bir öyküyü ve heyecanýný gizleyemeyen bir korkuluðun aydýnlýða çýkan gülüþlerinde ne kadar da cesurmuþ dünya
tozu dumana katýp gelen merhaba ýþýklarý üstüne asmýþ fenerler gibi uyumaktan kaçarcasýna bu esintiye yeni sevdalar anlatmanýn derdinde
arzýn ilk kokularýný getiren macera o eski kartal yuvasýnýn dibinde çýðlýklarý donmuþ bir yavruyu hatýrlatýyor bize çoðaldýkça ýþýltýlar nabzý atýyor yeni doðan çiçeklerin
renkler koþarken kýzýþan hayallerini içimize katmanýn hülyasý ile buluþturdular bizi mor desem az kalýr rüya az kalýr az kalýr yok olmaya
buðulu sislerimi aðlatmadan sarýlsan bana ve sana dokunmayý neden anlatamadýðýmý düþürsem senelere baka kalýrdýn ardýmdan kaybolan sevgilerinle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.