YAVAŞ YAVAŞ
Ne günler yaþadým, ben bir zamanlar
Açarken goncamý, elden aldýlar
Hazan oldu gönül, bahçemde güller
Kuruyup da soldular yavaþ yavaþ
Benim yaþým erken, erdi kemale
Hasret koydu beni, güzel cemale
Gülen yüzüm geldi, bakýn ne hale
Saçlarýmý yoldular yavaþ yavaþ
Her geçen gün kötü, oldu bu halim
Okumadan oldular hepsi alim
Acýlar çektirdi, bana bir zalim
Sevgime set oldular yavaþ yavaþ
Ne Mustafa kaldý, nede sýrlý yar
Arayamam þimdi bana büyük ar
Ciðerin yarýsýydý sevdiðim yar
Yarýsýný aldýlar yavaþ yavaþ
Tozoðlu der umutlarým yýkýldý
Gönül kafesinde, ruhum sýkýldý
Maksut’a ermeden candan býkýldý
Gençliðimi çaldýlar yavaþ yavaþ
Mustafa AK (TOZOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa tozoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.