MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ateş Çiçekleri
JEHR

Ateş Çiçekleri



her dosyamý daða kaldýrmýþ
ser celsemi ardým sýra býrakmýþtým
sözlerim silinmiþti adýmlarým incinmiþti
yani kimselerin görmediði
ihbarsýz bir kimlik
ve kayýtsýz bir yalnýzlýktým
bulvarlarda görülmüþ
ýrmaklardan sürülmüþ
masallarda ucube
sýrlara suskun
köþe baþlarýnda vurulmaya yeminli
hudutsuz ve hesapsýz
o uzak limanlardan
sana bir tek kendimi getirebilmiþtim…


o akþam tahta masamýzda hücre yorgunu forsalar gibi dillenmiþtin
ve dere boylarýna inen acemi telaþ yavru ceylanlar saklardý gözlerin
yaylalarýn vardý senin doruk ve bulutun omuz baþý halay çektiði
bir de sehpan hani þu dergilerinin darmadaðýn derlenip yerlere serildiði
sonra bahçenden gizliden aþýrýp hani aklýna esen ilk çiçeði
her kitabýn arasýna ekmek
yani bilirdim ki sen kadar yürek iþi
usulca yanaðýna eðilip fýsýldamýþtým sen hiç sakladýn mý ateþ çiçeði
omuzlarýný narince silkip boynuma dokunup sormuþtun nedir o sahi
ve ben coðrafyalar eskitip sýnýrlarýn peþime düþtüðü günden beri
bilmezdim senin kokunu derken bildi
sümbül gülüþlerinden de beterdi
zamansa baþýmýzda dolanan avare taylar
terine nefesine binip giderdi…


erken özlemin üstüme devrilirken
sakýncalýydý deniz dibi pusluydu gökyüzü
sana ait yýldýzlar seçiyordum kendimce
uzatýyordum ellerimi durup durup venüs’e
ýþýklarýný söndürmüþtü meyhaneler
otel diye dolanýyordu yatýrým çekli kerhaneler
olur olmaza olur düþler kuruyordum
ve balýkçý idris’in sýrf fiyaka olsun diye günlerce sergileyip çürüttüðü
mahalleyi burun felcine uðratýp yedikçe küfürü piþkin piþkin güldüðü
boydan cüce diþten körpe köpek kýlçýðýný bile öpesim geliyordu
dalgalar yüzüme köpük deðil o içilesi simsiyah saçlarýný vuruyordu…




bir ýslýk bir sessizlik tutmuþken kasabanýn ýssýz köþelerini
kör mü olsaydým da görmeseydim o malum arabada seni…


oysa…


oysa ellerin hýrsýzýn çalýp kaçtýðý bir ekmek sýcaklýðý gibi titrerdi
saçlarýn göðsüme çarpan yaðmur gecelerine benzerdi
eskort köpeklerle gezdiðimiz o sahiller de olmasa hani
benim seni sevdiðimi sahi sana hangi þair hangi þiir söylerdi
ey gonca yüreðinde iki gülü saklayan baldýranlý hüzünler kýzý
yarasý yüzüne kapanan avuçlarýnda gözyaþý ýþýtan neþter sancýsý
içerim alkol yanmasý tütün kokusu bir de üç mermi izi
içerim tarla kuþlarýnýn kendi aralarýnda itiþip didiþmesi
þimdi sen kendini inzivalara gömsen de okuduðun sayfalar misali
bundan böyle rivayetler bile þu kadarcýk baðýþlar mý artýk seni…


her yosmanýn önce kasýklarý aðlar yüzüne çizgiler düþmeye görsün
kan damarýna küserse rengini dökecek mecralar bulurmuþ
ve sen pencerenden dökülen yapraklara bak ve de ki
gün gelir postacýlar bile çaldýðý kapýlarý küt diye unuturmuþ…


hiçbir ayaz uzaklýðýn kadar üþütmezdi beni
aþk dediðin zaten seni seviyorum demekmiþ baþka da ne ki
yok öyle yüzüme bakýp bakýp uslandýrmayýn beni
remzi býrak elimdeki þu revolveri býrak remzi
yedisi ne ki…alayýnýn düvelini be…düvelini…


ah seni sevmeler cinneti
seni edilmiþ sözlerin
seri yalan cinayeti
þimdi senden bana kalan
sesimde solan
ve hiç bilemeyeceðin
ve hiçbir yerde göremeyeceðin
baharýnda yanmýþ
ateþ çiçekleri…



Mert Metin
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.