eþsiz bir melodiye dönüyor þimdi ormanýn dili patikalarý topluyorum adýmlarýma parýldayan gözlerini yitirmiþ yýldýzlar bulutlarý çekmiþ üstüne uzaklardan geliyor sessizlik uyuyor olmalýsýn...
nerede þimdi el çizgilerimizin nasýrlaþmayan yüzü çekilince anýmsayýþlar özlem körfezinden hüznün tanýmsýzlaþýr oysa sonsuzlukla baþlanýyordu gülümsemelere bir demli çay yetiyordu düþlerde yolculuða artýk ya silebilecek durgun sularý ya da çoþturacak bu yürek sen uyuyor olmalýsýn...
Mert Metin Sosyal Medyada Paylaşın:
JEHR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.