ýþýklarýmýz eskidi ayaklarýna kapansak zamanýn güleç yaslanmýyor artýk sokaklar birbirine biz sokuluyoruz mutsuzluklarýmýza anýlar sýðýnacak bir ev bulamýyorlar kendilerine gökte kuþlar nokta nokta hüzün eski bir rafta unutulmuþ kitabýn sýkýcý sayfalarý bu nefessizlik ve yaðmurlarýmýz o sarý sessizlikte yaðmýyor artýk
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.