Ben sana diyorum ki; sabah çýkma ayaza
Sakýn gelme üstüme, hem kýskanma diyorsun
Kalemin mürekkebi, tükendi yaza, yaza
Her satýrda sen varsýn, beni anma diyorsun.
Bakmasýn kimse sana, gözün gözümde olsun
Solacaksa o ömür, benim sinemde solsun
Sunduðum aþk þarabý, sýrça kadehe dolsun
Dilin, damaðýn yansa, bana banma diyorsun.
Ah be güzel sevdiðim, unutmak var mý? Seni
Þüphesiz Yaradan’da, esirgiyor seveni
Hayatýmda yok isen, ecel götürsün beni
Ateþine sermestken, bana yanma diyorsun.
Yüz üstü býrakarak, sevdiðinden gidilmez
Yürek kan aðlýyorken, can, canandan edilmez
Ýnsanýn ettikleri, asla yanýna kalmaz
Çiçeklenen dalýma, uçup konma diyorsun.
Hatýrýn sordum sana, sanki sözüm bir taþa
Vefalý bir ömürde, buda gelirmiþ baþa
Bensiz de mutlulukla, huzurlu yýllar yaþa
Þiirler yazdý isem, aþýk sanma diyorsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.