Gece gece gece Geçer geçer geçer Hep bu son Hep bu saçlarýnýn gölgesi þafaða çalan Ben sonra asit Beyaza küskün, izahý olmayan Serçelere bir uçarý düþkün Yapraksýz bir aðaç, havalanmaya çalýþan Neyse, ne demiþtik? Kýrmýzý, gölge ve seher yeli Bu muydu bütün her þeyi götüren Her þeyi Geçerleri Ufuklarýn kenarýndan dökülecek gibi Peki ya gece ne olacak, diðer yarým? Zira ben usandým Kenarlarýnda uçuþmaktan þafaklarýn Ki...
Sosyal Medyada Paylaşın:
safak sen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.