Yaþamasýna yaþýyorum Konuþuyorum da konuþmasýna Anlatamýyorum size kendimi Eski bir lehçesiyim belki hayatýn.
Bir ömür tükettim pembe bir þafak için Ölümü öldürmekti iþim Dinamitledim kentlerin zeminlerini Bir demet gülüþünüzle Katil ve kahramandým, soylu ve serseri Sinmiþti üstüme bütün sýfatlarým
“Yaþam güzel” di iki sözümden biri Bir köpek gibi de sadýktým aþk’a Yakýnmadým hiç Ödedim bedelini karþý koyuþlarýmýn Sustum, sustum, sustum Eylemin safrasýydý çünkü sözcükler Varsýn anlatmasýndý kendini Önsöz yazmadým hayatýma
Yýldýzlarýn parladýðý bir anda Ay’ý saçlarýndan öptüm ansýzýn Çözdüm yüzünüzdeki gizi, evrenin büyük sýrrýný Ve bir gonca gibi açýldý þafak
Tam zamanýydý bir ömür bekleyiþin Ellerimle kurdum daraðacýmý Çektim ipimi.
Ben; Dilsiz þairi satýrlarýn. Sahi, siz kimdiniz?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dikenli Tel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.