VALS

Her þey dünde kaldý.
Koparýlmýþ bir gül gibi önüme düþüyor baþým.
Birer birer soluyor içimizde, yaþamaða deðer ne varsa.
Kanatlarýnda sabah esintileri taþýyan kuþlar.
Gözlerimizde leylaki gülümseyiþi güneþin.
Fotoðraflarda anamýn perçemli yüzünün ýþýltýlarý.
Mavi buz parçasýndan yansýyan çocukluðum.
Kýyýlarýna ulaþamadým diye hayýflandýðým nehirler,
her þey…

Sen de gittin.

Gökyüzünde asýlý bir yýldýzdan ibaretim.
Bir tek sular kaldý
aynasýnda suretimi yadsýyan,
bir de düþlerim…

Gecelerimin silahsýz eþkýyalarý.
Gülüþlerimde hançerini bileyen cellât.
Alýp divanýna götürüyorlar kalbimi her gece.
Karanlýk rüzgârlar esiyor saçlarýndan
üþüyorum.
Çaðlayanlar gibi dökülüyor dilinden sözcükler
soðuk, siyah.
Ölüsün diyorsun, bende dipnotsun sadece.
Ýflah olmaz serüvenci, onmaz bir kaçaksýn.
Beklemelerin umutsuz, yollarýn geceye gömülü.
Ýstasyonlara ay düþürmek neyine…

Adanmýþ yaþamýn doruklarýnda,
yaz esintileriyle oynaþan narin çiçek
Söylemeyen dilim ol, suskunluðumu boz.
Rüzgârlarýn ýslýk çalmayanýný sevmedim,
alýp götürmeyenini.
Ateþi söndür…
Küllerimden güvercinler yükselsin.
Yaþlýlar, “ýþýðý maviydi” desinler bu ömrün.
Sabah sisi gibi,
duru ve yoðun.

Sosyal Medyada Paylaşın: