ŞAİR...

Þairler arý gibidir...
Her çiçekten bal alýr,
Sevgi pýnar pýnar çaðlar daðýlýr,
Þair her ustadan küçük dal alýr...

Þair; üzüldükçe þiirlere can verir...
Þair; Kalemiyle kurtuluþa kan verir...

Þairler; haykýrsa vatan uyanýr,
Þairler; aðlarsa hürriyet güler...
Þairler; bayraða hasret giderse...
Milletin kalbinde mekaný olur...

Þair kalemini haydi al ele,
Düþman yüreklere düþsün bir ateþ,
O namluyu tutan kýnalý ele...
Olamaz dünyada hiç bir millet eþ...

Þairin yurdudur milletin gönlü,
Þair aðladýkça yürekler titrer,
Þair hürriyetin solmayan gülü...
Þairler aðlarsa bir millet kükrer..

Haydi kalk þairim kalemini al...
Düþmanýn kalbine düþsün bir telaþ...
Davut gibi feryadýný yurda sal...
Sensiz kazanýlmaz inan bir savaþ...

26.08.2013. Musa DOÐRUER (TESLÝMÝ)






Sosyal Medyada Paylaşın: