Gecenin Yalnızlık Sahnesinde Sessiz Bekleyiş!
Nice gönlün
Umutlarý tohumken
Nefesin müddetinde tevdi
Edilenle bizzat sorumluyken
Hak ve
Hakikat adýna gerekçeli
Ve vadeli mühletken aldýrmazlýk niye
Þayet utanmak
Edepse, ar aþkýn ikliminde
Umutlarý yýkayan sadelikse ölüm bize
Vakýadýr
Sabýrla direniþ letafeti
Kul ruhi serencamýnda
Bunun suhuletiyle aþký dilemeli
Bir hedefin
Mükellefiyeti yýldýrmamalý
Ve asla hali solgunlaþtýrmamalý
Bahtýn topraðýna
Ekilen niyetler muhabbetle
Aþkýn umudu olmalý vuslatý anlamalý
Þayet o
Ezalar bir lanet içinse
Derdi halk eden bilinmedikçe
Ve hatta akýl ötelendikçe
Kalp insanýn
Sýratý müstakimi bulmasýna
Kifayet etmez bile, ecir nafile
Hesap
Akýl içindedir, vuslat idrakin
Güzelliðinde erktir,
Lakin edep ihsanla güzeldir
Beklemek
Ve aþký nefeslenmek
Vaktin insicamýnda gerekçedir,
Kudret sahibiyle ahenktir
Her muvazenesiz
Nefes þirrettir Zira hesabi
Olmak azamet içinde zarurettir
Nitelik niye
Zevkle örtüþendir, kültür
Bir örfü ananedir ve etiktir
Ýnsan için haslettir
La derken
Neyi reddediyorsun
Ýlla’yý nefeslenirken kalbin
Sahibini aþkla tasdik ediyorsun
Ve illaki
Gülü anýyorsun ve ötelerin
Serinliðinde umutlarla buluþuyorsun
Dirilmek için
Ruhun tevdi edildiðini biliyorsun,
Bizzat nefsinle bedelleþip gidiyorsun
Peki, neyi
Bekliyorsun vakitte
Edebin rengârenk güzelliðinde
Ve resmedilen urba bedende
Ölüm
Vuslat için neyin týnýsýnda
Anlamlaþan hakikatse sen imtina etme
Yaþa ki hayatý
Hakkýyla anla, mavera
Hedefinden asla sapma, korkuyu da anma
Nice aþklar
Zevkin idrakindedir
Bu anlamda kalbi soluklar
Sessizliðin meþkinde bir umuttur
Sevdalanmak
Yanmanýn ilk tadýmý
Ve hasret muhabbetin yegâne tanýmýdýr
Hani
“haydan geldi, huya gitti” tabiri vardýr
Ve fakat ne kadar anlaþýldýðý muðlâktýr
Oysa
O idrak adýna bir þahittir
Geldiðin yer belliyse,
Göçeceðin erdemde illaki bir keyfiyettir
Neden
Göçmeler bir hicraný demdir
Ve hüzünle iç içedir muhabbet nerdedir
Ve teslimiyet
Bu zaman lâfzîdir, ruh
Zaten kendi âleminde bir hazinedir,
Öyle bilinir
Beklemek
Hýrstan arî sabýrdýr
Kalbin sesiyle nefeslenmek,
Hikmetin baharýnda illa umuttur
Nedamet
Aklý durdurur, asabiyet
Arýzilik olur iþte bu vakit aþk
Nefsi tanýmlanýr
Ölüm o zaman
Gerçek anlamýndan soyutlanýr
Ve bir kahýr olarak ruha azabý hatýrlatýr
Peki,
Öyleyse kim kimi kandýrýr
Hani hesabi olmak ve aklý
Vicdanýn sultasýnda aklamak sanattý
Marifet
Niye vardý, vasýf insan için kul
Olabilmekte ancak hakiki aþkla bir farktý
Ve vuslatý
Bu anlamda anmak,
Mukadderat için
Sadakati kuþanmak fazilete sýðýnaktý
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.