* MAVİ DENİZLER BİLİR *
Dertliyim kardeþlerim, dertliyim
Birlikte yürüdüðümüz yollar bilir
Öpücükler düþürdüðüm, gül rengi akþamlar,
Dalgalarýyla kucaklaþtýðým, mavi denizler bilir
Sen, dudaðýmý ýslatan çocuk;
Söyle, unuttuðum o kentten mi geliyorsun?
Doðan mehtabýn saatleriydi o’ asi geliþin
Duygularým seni ister
Ama yoksun, boþuna mý çýrpýndýðým?
Gidiþinle hüzünler biçtin, kalan ömrüme
Bükmüþüm boynumu, duruþumun süksesi yitik
Sensizliðin neresinden baþlasam
Ellerim yanlýþlara uzanýr
Gözyaþlarýma düðümlenir utancým
Dilimi yanlýþ yerinden ýsýrmýþsýn, zalim
Konuþtukça kanýyorum sana, bu bir isyandýr
Nerede kokladýðým, ve uðrunda öldüðüm o’ kadýným?
Hangi þair kalmýþ ki kalemiyle
Her üstat, çekip gitmiþtir, bulanýk sulardan sonra
Seni sevdiðimi bir sen bilirsin, gülüþlerinle
Ben dilsiz bir tanburanýn ezgisiyim
Bir dokunsam, kýrýlýr kaldýrýmlarda uyuyan evsizlerin uykusu
Bilirsiniz beni, iyi tanýrsýnýz kardeþlerim
Aþk, sevdalý bir kýza benzer, yangýný kentlerde kanar
Hani Erol Evginden, bir þarký var ya, öyle bir þey.
Nuri Daðdelen
27/8/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.