Yoksun anne
Sen yoksun anne üþüyorum.
Yorganým düþmüþ yere üstümü örten bir el dahi yok ne yazýk ki.
yokluðun baðrýmý daðlýyor gözümden yaðmur misali katreler dökülüyor buz gibi.
Silen yok anne.
bir tutam sevgiye muhtaç kaldým omzuma þevkatle yaslanan yok anne..!
Senin sevgin ve aþkýn en güzel olamýymýþ anne.
Yokluðunun kaçýncý sonbaharý oldu.
Hazan yapraklarý gibi ordan oraya savruluyorum toplayan yok anne.
Ayaklarým gitmiyor sensiz olan ve tat veren her ne varsa yemeye içmeye.
Tadým kalmadý þu üç günlük dünyada anne..!
Elimden tutmaný
gözlerime bakmaný
en içten duygu yüklü saçlarýmý okþamaný
senle olan herþeyi özledim anne.
Seni özledim anne seni.
Yokluðun bana dirhem dirhem ölmek
alev alev yanmakmiþ bee anne.
aslýnda ateþten gömlek giymekmiþ sensizlik anne.
Zemheriye dönüyor þu aciz bedenim kimi zaman.
Sen toprak altýnda yanlýz bense toprak üstünde anne.
Sen hiç kýþ günü toprak altýnda üþümüyormusun.
Buz kesmiyor mu sýzlamýyor mu bedenin anne.
Benim hiç bir þeyim olmasaydý.
Keþke sen yanýmda olsaydýn. Anne
Caným annem.
Seni seviyorum.
Nur içinde uyu.
Oðlun nuri. . . !
HAYAT ÝNANIN KÝ ÇOK ZOR HELE BÝRDE ANNESÝZ KALMAK.
SÝZDEN RÝCAM VE DÝLEÐÝM LÜTFEN ANNENÝZÝ ÜZMEYÝN .................!
Sosyal Medyada Paylaşın:
yüreğinin_solcusuyum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.