Karalar baðlasak da bugünlerde Yaralarý sarmaz oldu Koparken dünyanýn kanlý mahþeri Biz seyre koyulduk Ufkumuzu kaplamadý ki dumanlar Acýmadý ki bedenimiz Solmadý ki ömrünün baharýndaki gençlerimiz Ne diye aldýrýþ edelim Baktýðýmýzda Ölenler bizim deðil Feryat eden analarda Yitip giden yaþamalarda Kara toprakla buluþan da Bizim deðil ki Hal böyle iken Ne diye tepki koyalým ki Veya eylem yapalým Yýlan bizi sokmadý nasýlsa Ne diye bozayým ki Yalan dünya hayallerimi Öyle bir uçurum var ki arada Kendi ellerimizle kazdýðýmýz Yüreðimi sýzlatmasý gerekirken Ben hala hülyalardayým
Benim sýnýrsýz hayal kurma hakkým Akþamlarý sýcacýk evim Ve istediðim her þeye sahip Onlar acý içindeyken
Onlarýn yarýna umutlarý yok Ne gelecek için hayalleri Nede akþam kapýsýný açacak evleri Hatta ve hatta Yiyecek ekmekleri yok Bende çýkmýþ ortaya Hala adaletten bahsederim Neyin Adaleti bu Yada kimin hayali
Sosyal Medyada Paylaşın:
Havariler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.