SEVDİĞİME
Her þey bir þiirle baþlamýþtý…
Gönülden gönüle yol olmuþtu bir þiir…
Bir þiiri mesken tutmuþtu aþk,
Tüm engellere raðmen,
Aþka râm olmuþtu iki körpe gönül…
Tüm benliðimle sana gelmiþtim ey sevgili!
Yüreðimdeki en saf sevgiyi umarsýzca sana atfettim.
Sen olmuþtu bütün dünyam
Sana koþmuþtu tüm hayallerim…
Ah yâr! Ne güzeldi gülüþün, kaçamak bakýþlarýn,
Beni sahipleniþin ne güzeldi…
Ne büyük bir mutluluktu seni sevmek.
Bir bilsen bendeki yerini,
Bir kez benim gözlerimle gözlerine bakabilsen…
Hani hep derdin ya “Senin gözlerinle kendime bakmayý çok isterdim” diye
Keþke bu gözlerin seni nasýl gördüðünü gösterebilseydim.
Ah gönlümün bir’incisi!
Sevdiceðim, ömrümün sahibi…
Nasýl anlatayým ki sana olan sevgimi,
Bendeki seni, sana nasýl anlatayým?
Kimsenin kullanmadýðý kelimeleri kullanmalýydým ben,
Kimsenin sevmediði þekilde sevmeliydim seni,
Ancak böyle anlatabilirdim sevgimi.
Sen bana bir adým geldiðinde ben sana koþmalýydým…
Ey gözleri kalbime mesken olmuþ sevgili!
Yüreðini yüreðime muhatap ettiðinden beri
Deli gönül Leyla etti geceleri.
Leyla kimdi, Mecnun neydi?
Ah yâr ne Leyla’nýn ne de Mecnun’un adý anlatýrdý sevgimi!
Ey gönlümü periþan eyleyen yâr!
Duydum ki sevda buraya kadarmýþ,
Sana dokunan ellerim bundan sonra öksüz kalacakmýþ,
Sana bakan gözlerim lâ’l ü mercan akýtacakmýþ.
Ey sevgili!
Duydum ki kollarýn baþkasýný saracakmýþ,
Dudaklarýn baþkasýna konuþacakmýþ,
Ve sen baþkasýna yâr olacakmýþsýn.
Duydum ki…
Kokunu baþkasý içine çekecekmiþ…
Þimdi soruyorum kendime
Cehennem nedir bu azabýn yanýnda?
Sensizliðin girdabýnda
Beni böyle bîçare býrakan nedir?
En sevdiðimi baþkasýnýn kollarýna býrakmaktan daha acý olan nedir?
Sensizliðin yanýnda ölümün manasý nedir?
Ah þehlâ gözlüm!
Keþke gitme diyebilsem gözlerine,
Beni sensiz býrakma diyebilsem dudaklarýna,
Beni sýmsýký sar diyebilsem kollarýna…
Dünyamý alýp gitme diyebilsem yüreðine…
Þimdi yüreðim sensizliðin arefesinde,
Öylesine çýrýlçýplak,
Öylesine kýrýlgan,
Öylesine vurgun…
Þimdi sensizliðin sahilinde bedenim.
Þimdi, dilimde sana yazýlmýþ bir türkü
“Yüce daðlar olmasaydý
Laleleri solmasaydý
Ölüm Allah’ýn emri de
Þu ayrýlýk olmasaydý.”
Pýnar DAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.