PALYAÇO VE KURBANLARI...

-ben-

belki bir zaman sonra
hiç bir anlam ifade etmem
ama bedenimdeki izler hep kalýr
bir gün ölürüm bütün izlerimi ruhum alýr
götürür uzaklara
þimdi uzaklar yakýn
bir de ... beni yakýn.

-sen-

eðer tek baþýna hissediyorsan baktýðýn her yerde kendini
kendini öyle böyle deðil tamamen huzursuz
yani en lüzumsuz anýlar geliyorsa aklýna
aslýnda canýný hiç sýkma
kalýr öyle bir þeyler býraktýðýn her yerde
inan her þey aramýzda kalýr
derli toplu
darmadaðýnýk

-o-

önce kemaným dan notalarý çaldý
sonra aðzýmýn içinden sözlerimi
o kadar güzeldi ki gözleri
bakanýn niyetine göre deðiþirdi rengi
anlatsam ben dahil kimse anlamazdý
ve elleri...ahh elleri
bir ucundan ben bir ucundan tutardý tanrý

-ve biz-

aslýnda biliriz birbirimizi
eskiden beri birbirimizi
öyle ki þu bütün kalabalýk tanýr bizi
baþkalarýnca da bilinmediðimiz yoktur
ve aþk dilimlediðimiz hayatýn palyaçosudur
takar arkasýna coþturur hepimizi

insan sevdiðini hiç üzer mi
üzer üzer...
kimi en çok sevdiysem en çok onu üzdüm ben...



TANRIVERDÝ ODAUÇAR...


Sosyal Medyada Paylaşın: