İlk Seni Soracağım
Ýlk seni soracaðým,
Adýmýmý atmadan topraðýna o diyarýn.
Henüz omzumdayken bavulum,
O yol yorgunluðunda tesellim olacaksýn
Vardýðýmda o þehre ilk seni soracaðým.
Haberini alacaðým çocuklardan,
Bana seni anlatacaklar.
Yine eskisi gibi geçeceðim sokaktan;
Bakacaðým pencerene uzuun uzun!
Çöküp kaldýrýmýn kýyýsýna,
Sessiz sessiz aðlayacaðým.
Vardýðýmda o þehre, ilk seni soracaðým!
Dile gelecek sokaklar sonra,
Haykýracaklar olanca güçleriyle…
“Mecnun geldi” diyecekler belki de,
Mutlaka duyacaksýn;
Hissedeceksin!
Hep seni soracaðým yine;
Nerde, nasýl diye bensizken.
Yine küçük kuzularý mý okþuyorsun pamuk elinle?
Yahut gözün yaþlýyken yufka kalbinle
Bana þiir mi yazýyorsun?
Sitem mi ediyorsun kavururken hasretin.
Yoksa aðlýyor musun kim bilir?
Bu þehre geldiðimde ilk seni sormuþtum.
Hayat baðým
Kýr çiçeðim,
Seni görmeden belki de,
Yine gurbet ellerine gideceðim
Sevgi sözleri neye yarar artýk?
Gideceðim diyorum; gideceðim!
Yine de bir umut var kalbimde,
Bekle beni, döneceðim!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.