ŞİİRDEN BEYİTE

Islanmýþ koridorlar avludaki toz üzgün
Vuslatla yarýþýr sanki hayat tam dolu dizðin

Delik tuðladan çýkmýþ uçup gidiyor zaman
Kemikler ayaz tuttu kat kat vay aman aman

Külleniyor ocakta hýçkýrýk tutmuþ kýþlar
Zelzele var belli ki yerlere düþtü baþlar

Peykeler çýkmak ister hangi gedik açýksa
Küheylan aþmak ister hangi duvar göçükse

Soba gardiyan olmuþ borularý kelepçe
Yaðlýleke mürekkep yaz mühürsüz dilekçe

Degirmen taþý gibi gýcýrdar lüle diþler
Beþiklere takýlmýþ sallanýyor gülüþler

Hani nerde adalet bozuk bütün tartýlar
Getirin özgürlüðü ey balýkçý martýlar

Bir elim korkulukta ayaklar basamakta
Kapanmýþ gök vanasý bulutlar susamakta

Duvar örümcek sarmýþ korkuyor isli taþlar
Titreyen mumlar söndü kalp atýþý yavaþlar

Neyin rüyasý bilmem hayalet mi gördüðüm
Fikirler güvelenmiþ akýl sanki kör düðüm

Rüzgardan çarpan kapý birden düþtü sýrlara
Hayalim çýkmak ister iklimlerde kýrlara

Özgürlük bu mu dedim baktým uçan kuþlara
Örümcek yuva yaptý gözçanaðým kaþlara

HARUNÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: