Dudaklarında Bir Cümle Etmedi Yalnızlığım

Savaþ ülkesinde gökyüzünü kaybetmiþ
Bir çocuðun cenazesi gibi yüreðim;
Biraz yetim, biraz öksüz.
Ve bir o kadar darmadaðýn.
Tozlanmýþ raflarýn arasýnda
Okunmayý bekleyen bir kitabýn
Uykusuz kalmýþ cümleleri gibiyim;
Yalnýzlýða kör kütük sarhoþ.
Kirpiklerimden söküp
Yüreðimin saðanaklarýna diktiðim
Gözyaþlarým ele verdi utangaç çocukluðumu.
Gecenin ayaklarýna takýldý
Ýmla hatasý bol þiirlerim.

Vedasý bile olmayan bu ayrýlýðýn kuraklýðýný
Gözyaþlarýmla kurulasam
Yüreðim yalnýzlýkta maya tutar mý ?
Tel tel hüzünler saðsam
Unutulmuþluðun sol yanýndan
Aynalardan düþen yüzümün kýrgýnlýklarýna
Birkaç paket yara bandý þifa olur mu ?

Dudaklarýnda bir cümle etmedi yalnýzlýðým.
Tedavülden kaldýrýlmýþ öyküsüzlüðüm,
Miadý çoktan geçmiþ düþsüzlüðüm kanarken
Gözlerimdeki her bir þiir,
Çýðlýk çýðlýða boðulur kendi ýslaklýðýnda.

Bir düþ’tüm gözlerinden düþen.
Yaralanmadý yüreðim;
Çünkü ben yâr’dým,
Ben sana yaralandým,
Ben senden sevda adýna
Yara alandým.

Þimdi bana gözlerinden bir cümleyi emanet ver.
Dudaklarýnýn kýyýsýna kývrýlayým öylece.
Bin yýllýk kuraklýk taþýyan gövdeme
Denizlerin ýlýk sularýný barýndýran
Gül’üþlerini helal et bana.

25 Aðustos 2013 23.26

Ýsmail Sarýgene
Sosyal Medyada Paylaşın: