Sen gittin ya Ansýzýn Gizlice... Yollara düþtüm serserice Gayesizce. Sonra bir afet baþladý edepsizce Þehir aðladý, ben aðladým Ben aðladým, þehir aðladý...
Hani gittin ya Ansýzýn Sessizce... Bütün gün arþýnladým kaldýrýmlarý Saydým bir bir sahipsiz çocuklarý. Kaldýrýp baktým kaldýrým taþlarýna. Çomak soktum karýnca yuvalarýna. Yüreðim kopmasýn diye yerinden Baðladým kollarýmla sýkýca. Diktim gözlerimi yýldýzlara Yazdým bütün cezalarý hesabýma...
Karþý kaldýrýmda minik bir kýz Annesini kucakladý sýnýrsýz... Yedi virgüllük depremle sarsýldým aniden Medet umdum duvardaki gölgemden. "Ah Ulan!" dedim kendi kendime: Annem olsaydý þimdi dibimde Býrakýr mýydý böyle ortalýk yerde? Býrakýr mýydý bu sefil halimle?
Söyleyeceklerim var þimdi sana. Kastýn neydi söyle bana? Halbuki Nasýl da mutluyduk can cana! Yapýþýrdýk ayný kanada Ve ayný tabana. Ant olsun Allah’ýma Ant olsun kitabýma! Anmayacaðým adýný bir daha! Sadece "Alçak!" yazacaðým kapýna. Býrakacaðým yanýna Bir ünlem ve üç nokta...
Mehpare GÖKÇE
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehpare gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.