Vehim Ve Kaygılar Aklı Karartmasın

Yar…
Bitti,
Ýçimi titreten,
Sürur zerk eden hicran gitti…

Bir
Ýnþirah sahnesiydi
Güneþ ýþýnlarýnýn sessizce
Ýçeriye girdiði gibi

Sabahýn
Ýlk saatlerinde, gülmeyen
Yüzlerde ýsýtan ülfet timsaliydi

Neþe
Ve muhabbete
Ne kadar hasret kalýnmýþsa
Gönül, kahredip benimsiyordu

Derin
Bir yakýnlýk duyuyordu
Sanki ruhi týnýlarý ayný
Serencamdan nüksediyordu

Yar ile
Kelam etmek,
Bazen derinliðin kýyýlarýnda
Gezinmek, gülebilmek iyi geliyordu

Sineme
Ömürlük bir hakikat
Sýcaklýðýný veriyordu, huzur
Ve muhabbet yaþanýyordu

Bir takým
Mahrem konular vardý
Her nasýlsa çekinceler
Hala zindeliðini koruyordu

Sessizliðin
Gölgesinde ki izler gerçeði
Haykýrýyordu, güven yetmiyordu

Yaþanmýþ
Ve iliklere kadar acýsý saklanmýþ
Mazi sayfasý, okunmamasý gerekiyordu

Her ne
Þarta olursa olsun
Yaþanmýþlýk kalbe ve ruha acý
Vermiþse, elem vaat etmiþse, acýtýyordu

Artýk
Yeni bir sayfa açmanýn,
Kalan nefesi sürur sandalýna býrakmanýn

Yegâne sahiple
Baþ baþa kalmanýn, deryanýn ruhuma
Aþina gelen sedasýyla uyumak istiyordum

Göreceðim
Düþler artýk rahat býraksýn
Huzuru temin için
Ne kadar varlýðým varsa alsýn

Kalbimde
Yeis adýna hiçbir iz býrakmasýn,
Kaygýlar esaret yaþatmasýn

Akýl
Ve izan tutuklu
Kalmasýn, çile ve cefa zulme
Dönüþmesin, insan olduðun bilinsin

Kalbe düþen
Bir sevda, ruhu yormasýn
Hissiyata yas tutturmasýn,
Bütün zamaný almasýn

Sevgi
Adýna müþtereklik
Ve saygý sadakatle marifet kazansýn

Güven
Ve samimiyeti zedeleyen
Her þüphe taliplilerine ulaþsýn,
Muhabbeti yýkmasýn

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: