Bir Söz Söyleme, Viran Eyleme…

Yar…
Gelme,
Bir teselli verme,
Gözyaþlarýný artýk silme…

Yüreðimde ki
Acýyý merak etme
Her gün yalnýzlýða iten
Kederi temaþa etme

Huzuru
Zehreden nedensizliði
Çözmek için bir gayrete girme

Alýp götüren
Hicranýma ses etme,
Yüreðimde ki hüzün
Vadilerini incitme

Bir
Ümit, verme,
Bir umutla karþýma dikilme

Ecele
El verdiðini söyleme,
Ölüme gittiðinden bahsetme

Yüreðini
Daha fazla incitme,
Kabuk tutmuþ
Yaramý yeniden zedeleme

Ne
Hasretin adýný an,
Ne sevginin farkýna þimdi var,
Sevda hassasiyettir yar

Artýk
Ne söylesem,
Boyun büküp sabretsem

Yüreðimi
Titreten elemi ruhumla
Götürsem, ümit vermesem

Ölmenin sükûnetini
Yaþarken terennüm etsem,
Uzak diyarlara çekilsem

Hatýralarla
Kalan nefesi tüketsem,
Kahrý tedavi etsem,
Gönlümü teskin eylesem

Ne gelenin
Ve ne de gidenin
Gözlerine hüzünle baksam

Ýçimde
Sakladýðým acýmla,
Adým adým topraðýmý kazsam

Servilere
Hüzünle baksam,
Tenimi okþayan
Rüzgârýn halinden bir anlasam

Ufkun kararan
Çehresinde sabahlayýp, sessizliðin
Efkârýnda topladýðým çýralarý yaksam

Her
Hangi nefes
Gelirse yanýma, hiç hayýflanmasam

Yýllara sâri
Sukutumdan kalan
Güfteleri muhabbet içinde anlatsam

Ýster anlasýn,
Ýsterse anlamasýn, yeter ki
Ýçimde ki yangýn biraz olsun rahatlasýn

Son dem
Hicraným arýnsýn,
Ruhum huzura kavuþsun, ölüm
Nefsimi korkutmasýn, tebessümle baksýn

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: