Ölümüne gömülmüþüm, yüreðimdeki tutsaklýðýna, bitmiyorsun ... Seni sevdiðim için kendimden utanýyorum, görmüyorsun ... Sensizlikle oluþan çizgiler nasýlda sinirlerimi bozuyor, bilmiyorsun ... Yüreðimi esir alsanda gözlerine bakmadýkça olmuyor, dinmiyorsun ...
Katlanamýyorum seni sevme þeklime, daðýlýyorum, Yüreðimin derinliklerindeki sende boðuluyorum ... Gülmeyi unuttumda, tebessüm etmek bile haram oldu, Her yerde çehrenin hayeliyle gözlerim hep yaþla doldu ...
Yanýmdayken özlediðim senin yokluðunla yutkunamýyorum ... Her gece ayrý bir cehennemde, ayrý bir mahkeme kuruyorum... Senle yazýn hazzýný yaþarken, sensizliðin sonbaharýnda soluyorum ... Kaybolmuþ hayalin alev alev yakýyor, hasretinin yangýnýnda donuyorum ...
Ömür ... 15.08.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
ömür_rose Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.