Şiirin Vücudu...

Serhat Akdeniz’e (ilhamla... )

Tophane sýrtlarýnda gördüm
Þiir tüttürüyordu deminde
Islýk sesi gibi yankýsý
Öpüþmeyi anlatýyordu
Yaldýzlý yalnýz kaðýtlara
Sevgililerin dudak paylarýna
Büyüyecekti
Þiirdi her cümle dilinde
Heykel cesaretiyle bileyip
Hayat kadýnlarý saatlerinde bile
Ýmgelemek gökleri

Kelimeler saçlarýna belikti ilmek ilmek
Keskin hatlarýnda biriken özlem
Þiirdi hayata birikmek
Dalga dalga akýttý saçlarýný
Günaha gidercesine koþuyordu karanlýða...

Öyle demiþti ustasý
Delikli demir gibi olacaktý þiir
Hem kullandýðý kelimeleri
Hem okuyaný vuracak kýsacýk,
Minyon tipli hiç farketmez ince dudaklý ya da
Kalýn bacaklý birini bekler gibi
Heyecan birine vurulmuþ gibi
Cümle cümle damlardý þiir
Yazdýðýnda itfaiyeler koþuþmalý yangýna
Bir bir þöyle haykýrdý bir ses;
Þiiri yazdýran Tanrýdýr
Sen kalem tutan el

Ve akýllý iþi deðildi þiir
Deli miydi acep
Bir Deliye düþerken kalbi...

Sonunda "þiir" yazmaya baþlarsýn da
Þiirin þiirini yazabilir misin?...

E F T E L Y A...
(Akdenizi cebinde taþýyan kýz... )




Sosyal Medyada Paylaşın: