Sensizlik çok zor bu Ademe

Sensizlik çok zor bu Ademe

Elim-kolum kýrýk
Sensizlik çok zor bu Ademe

Sensizim bu þehirde bu akþam
Güneþin battýðý bu saatte
Hep evimin kapýsýnda olurdum
Yine güneþin battýðý bir saat

Bir tesbih satýn aldým satýcýdan
Karanlýðýna daldým,adýmlýyorum ýssýz bir sokaðý
Nur ver,bal damlasýn dilinden diye
Sarýldým telefonuma
Daðýlmalý bu karanlýðým

Çocuklarýmýn sesini duymak için can attým
Hangi yüze baksam Mustafa’nýn kahvede
Siyah bir duvar oluyor yüzleri bir an geçmeden
Bir çay içip buradan da uzaklaþacaðým

Bir garip bakýyor insanlar ve þehir
Ben onlardan gizliyorum seni kýrdýðýmý
Bastýðým toprak da sezinlemiþ olmalý
Topraðýn ana kalbi hissediyor her þeyi
Ve yýldýzlar var ya azarladý beni...
Utançla eðiyorum yetim baþýmý yere
Kurtulmalýyým bu utançtan
Sana koþmak ne güzel þimdi

Nasýl bakacaðým nurlu evimin kapýsýna
Gel terk edilmiþ ellerimden tut götür beni
Affet beni
Bu kahýr denizinde boðulmadan kurtar beni


Hangi sokaða gitsem
Hüzünlü bütün sokaklar
Hangi ýssýzlýðý seçsem ki,
Uykuda girmiyor fersiz gözlerime
Þimdi bakýþlarým daha da acýnýn renginde
Uzat ellerini
Uzat nurlarýný...
Yine bal damlasýn dilinden
Sensizlik çok zor bu Ademe
Sosyal Medyada Paylaşın: