Baba

Bizi büyütürken
Geçim derdi, anarþi ,vb
Vardý çok derdin tabii ki!

Ama þimdi öylemi baba ?
Kimse dert ne bilmiyor,
Bizsizlik canýmý çok yakýyor .

Anne olmak
Ýhtiyaçla eþ tutuluyor.

Baba olmak
iskele babasý olmakla karýþýyor.

Çocuklarýmýza milyar bile az geliyor,
Mutluluk
’Markasýz’’ diye alýnmýyor.

Bir arada
ayrý yaþanýyor.

Evdekiler birbirleriyle konuþacak þey bulamýyor,
Sevgi duyulmadan hissedilmiyor,

Bu evde kelimeler hiç mesai yapmýyor.


Bizim evimiz nasýldý baba?

Ellerin yiyecekler üstünde uçuþtuðu ,
Sohbetlerin ardýnýn kesilmediði,
sabaha devamý
diye yatýldýðý
günler
niye o evde kaldý baba?

Hiç unutamam

Yastýklar mutlu ,
halýlar umutlu ,
yataklar onurlu,
Sesler cývýl cývýl,
her yer ýþýl ýþýl,

hala…

Bak baba evimde her þeyim var ama;

Evim loþ,
Kapým kimsesiz,
Eþyalar bile korkulu.

Masamýz ölü sofrasý gibi ,
akþamlarýmýz
ya TV ye
ya PC ye kilitli.

þükür az ,
bereket hala var neyse ki!

korkuyorum
böyle giderse baba …

dua et
dua et bize baba…

Sosyal Medyada Paylaşın: