Sensizlik akþamýnda beklemekten yorgun düþmüþ hayalim, Sancýlý bir sabaha yeniden “sen” derken bedenim Aynalar yüzümün senli açmazlarýnda kýrýk dökük. Gülümsemen asýlý kaldý odamýn duvarýnda tüm asiliðinle Ýnceden bir sýzý kalbimin bilinmezlik köþelerinde Yaram hala kanar güneþsiz iklimlerde
Ýklimlerde döner bir gün,duvarlarda yýkýlýr, Bir anlýk ta olsa görsem düþ bahçem gözlerini Deðer yanmaya senin için Güz Yangýným.. varsýn kanasýn yaram razýyým...
Berna Karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
_menekşe_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.