dudaklarımda sözcük

ellerim istasyon
gözlerimden geçiyor
dudaklarýmda yýðýnla sözcük
boþalýp boþalýp doluyor

aslýnda ressamýn suçu
yalnýzlýðýmý giydirmeyip çýplak býrakmak
yolculuk nereye deseniz
iliklerime kadar havva oluyorum

sessizliðime bürünüyor bütün zamanlar
dans etmek cümlelerimden önce
yüzümde boþ yer arayan çizgilerimle
kalemim giyindiðinde terliyorum

ve
kendime dönük uykularýmla kalabalýklaþmak
ben fazlalýklarým

bazen diyorum ki
inecek var yolun yarýsýnda
yýllara aklýmýn ardýndan bakarcasýna
gýrtlaðýmda birikmiþcesine



Sosyal Medyada Paylaşın: