BİR KADIN AĞLIYOR...
EPRÛ
BİR KADIN AĞLIYOR...
// Günahý olmayan söz mü var þair..?
Bana bir kalem bir de kaðýt verin yeter//
Sineme batýyor sokaðýn rengi
Oyun içinde oyun var
Hak edenler kazanmýyor
Eskiden olduðu gibi
Kendi renginde açmýyor
Mahcup çiçekler artýk
Ne yeþiller içinde bir orman
Ne de mavi bir deniz
Ýkbalimize düþmüyor nicedir
Ne çok sevdiðimiz güneþ
Ne de renkler eskisi gibi
En güzel iklimler gelip geçiyor habersiz
Solmuþ güllerle dolu yaný baþýmýz
Yýllarýn ölüleri þakaðýmýzý aðartan
Geçmiþ senelerin esvaplarý sýrtýmýzda
Sararmýþ fikrimiz
Küskün ve de bezmiþiz
Nadir tebessümler sýðýyor
Gizemli dar sözcüklerimizin arasýna
Bir kadýn aðlýyor kaldýrýmlarda
Kösnül bir Aðustos tarýyor
Caným gür saçlarýný
Þarkýlar söylüyor batýp giden günlere
Dest be kar
Dil be yar
Devriliyor ulu bir Çýnar
Boylu boyunca
Dallar kýrýlmýþ
Yapraklar yerde
Kökünden kopuyor
Sýcak göðsüne yaslandýðýmýz sütunlar
Hüzün yükseliyor öz dolu koynumuzdan
Titreyen bir el kayýyor derinlere
Usulca avucumuzdan
Fotoðraflarda okunmuyor
Yüzleri Ademzade’nin
Bir kavalýn türküsü dinlediðimiz
Bu hoþ havalarda
Haz veren dirlik düzen UKBADA...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.