TOPRAK DÖKÜMÜ

Dinle..!
Sen hiç öldün mü bu gün..?



Ufukta bir sis perdelenmiþ
Suskun
Siyah tülleri kuþanmýþ
Sevda çaðýndaki kýzlar
Göðsüme tünemiþ
Göveren düþler....



Bir kaç iyi adam kalmýþ
Ýki yakasý bir araya gelmeyen
Hangi düðümü çözsem
Ýki ileri bir geri adým baþlarý
Tüm yasaklar kapýlarýný aralar...



Yalnýz bir ev gibiyim
Ýçimde yaþayan kimseler yok
Ýbibikler çoktan öttü, gelen giden olmadý...
Ýri kýyým ufalanmýþ
Kibirli adamlar oturmuþ mütevazý soframa
Güneþi kapatmýþlar alýn terimin üstüne
Bir gece daha düþürmüþler
Ýlk yazýn sürgünlerine....



Aklým almýyor
Bir yýðýn gazel kucaðýmda
Son yolculuðun türküsüne binmiþ yapraklar
Say ki
Eylül geldi daha bu günden
Düþlerimin aklý uçuk
Ritimsiz kalp aðrýlarým
Dilimde kekremsi bir tat
Yarým yamalak bir lisan...



Hadi korkma..!
Dokun kadere
Düþtüðüm yollarýn uzaklýðý korkutmasýn seni
Dokun...!



Çok koydum namlunun ucuna yüreðimi
Yangýný susturmak adýna
Kalem oyuklarý kanayan
Ateþten bir umman
Kýsýr bir neden
Biteviye umut ettiðim
Bir serap
Sonucu belli olmayan...



Zaten hep yarým kalmadý mý þiirler..?
Bir de ifþa olunan aþklar...



Tütün ve çakmaktaþý
Kül yangýný yürekler
Nefesler daralýyor
Mevsim toprak dökümü



Dur deme bana
Bir iyilik yap bu gün
Usulca çekil þehrimden
Beni öylece yüz üstü býrak...!


Sosyal Medyada Paylaşın: