Son Nokta
Son Nokta
Nice acýlar yaþadý.
Nice güzel günler gördü.
Bazen acýyý bile acýttý acýlarý.
Bazen güzelliklere güzellik ördü.
Þiir dedi insanlar yürek yansýmalarýna.
Ezince esrarlý gücün esrarýný bir ses.
Kurudu pýnarlarýndan akan can suyu.
Þiirler öksüz kaldý, þiirler yetim.
Hürriyeti yâre esaretti yüreðin.
Gücü ve kuvveti bitti yüreðin.
Nice acýlarý hep aþtý yürek.
Güneþle bile savaþtý yürek.
Ruhumun ruhuna vuslatýydý.
Her birini sevdan ile yazdýklarým.
Beðenirdi inan ki yazdýklarýmý þairler.
Ruhuna vuslat diye senin þiir dokurdum.
Yazdýklarýmý da þiirden anlayanlara okurdum.
Artýk þiir bana doymasa da, ben doydum.
Bu þiir ile iþte, þiire son nokta koydum.
Ýnan ne þiir yazarým artýk ne nesir.
Sensiz olunca, yüreðim olur kýsýr.
Ýmza atmayacak artýk bir þiirin altýna bu yürek.
Mezarlardan bile gelse, þiir yaz diye nice ses.
Akýl ve mantýða yürektir bende tek kafes.
Nice acýlarý yaþayýp aþsa da bu yürek.
Çaðlayanlar gibi coþsa da bu yürek.
Ýflas edip çekildi bir köþeye.
Son nokta koydu hem þiir,
Hem de neþeye.
Mustafa EROL
20. Aðustos. 2013
Manavgat / Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.