Qərib, kimsəsiz məzar... Yaðmurlarýn yaladýðý, Aram-aram, aðýr-aðýr qəm-qüssəli küləklərin torpaðýný daradýðý, Yetim məzar! Torpaqlara gömülmüþ sən, görən kimsən? Sevdiyinin yollarýný gözləyərək açýb önə qollarýný gözlərini qapayan gözəlmisən, yarmýsan? Soyuq məzar, karmýsan? Kimi uddun? Kimi aldýn dünyadan? "Oðul" - deyib Əzrayýla canýn verən anamýsan? Sən, ey məzar, mənim kimi neçə ürək qalamýsan? Bəlkə sən də mənim kimi bir əsgərsən? Burda durub həsrət ilə Evə dönmək istəyirsən.
Sosyal Medyada Paylaşın:
TUSI AGAREHIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.