ÖMRÜN TÜKENMİŞLİĞİ
Ufuk çizgisine deðdimi gözlerin
En aðýr hastalýðýný yaþýyorsundur ömrünün
Ýçtiðin sigara it kaçkýný geliyorsa
Yaz ile zemheriyi karýþtýrdýðýn vakittir belli ki
Ne baharý kalmýþtýr,
Ne güzü
Ne anasýnýn gözüdür memleket
Hiç rahat býrakýr mý seni ?
Yapýþýr ceket kollarýna bir sümük gibi
Çocukluðunu bile silip atamazsýn...
Duvarlarýn yýkýlýþýný seyrettiysen eðer
Zordur kurtarmak kendini enkazýndan
Her beton parçasý bir sille gibi çarpar yüzüne
Ne yüzsüz çýkar memleket
Dayatmaz mý sanýyorsun seni ?
En gizli acýlarýn kýsraðýna
Çakar kibriti , yakar hatýralarýný bir bir
Elin yanar tutamazsýn...
Dolaþýp bomboþ sokaklarý
Hep ayný caddeye býraktýysan soluðunu eðer
Fenadýr toparlamak özünü insanlarýn arasýndan
Saz ile sözü daðýttýðýn zamandýr illa ki
Ne anýsý kalýr,
Ne anlamý kelimelerin ;
Ne anlamsýzdýr memleket
Hiç olumlu bir cümleye sarar mý seni ?
Bir ölüm hissi girer uykularýna
Ýter ayaklarýný ,
Dökülür sehpa
Geriye dönüp son bir kez bile bakamazsýn.../
ÝBRAHÝM YALÇIN 14.08.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.