*** Bunca yýllar nereden gelib nereye gitdiyimi ANLAMADIM... Geldiyim yerlerde beni hatýrlamýr, gideceyim yerlerde se beklemiyorlar dý. Þehvetin lezzeti gibi bir þeydim, kullanýrken zevk alanlar sonradan unuturlar dý. MEMNUNLUK duyðularým yalnýzlýðýmýn özgürlüyünden baþka bir þey degýldi. BEN YALNIZ OLANDA VAR OLUYORUM- düþünürdüm. Hayatýn geçici hissleri fenalýðýn isbatýydý menimçin. Geçici olan þeylerin güzel olmadýðýna, elvan gördüyümüz dünyanýn, ben görmürken siyah olmadýðýna, ama bir zaman siyah olacaðýna eminlik acý ve izdiraplarýmýn NEDENiydi. MUTLAKA DOÐRU ve GERÇEK (?) bildiyim þeylerin hayat yasalarýnda mantýklý olduðunu yaþarken fark etmedim, etdim se de(...) bir faydasý olmadý. BENÝ MANTIK DOÐURMAMIÞDI?! Þükürlerin doðurduðu "BEN" vardým... NE YAZIK. Benim varlýðým Yaradanýn küsuru idi. ***
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vahid Sabah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.