seni nasýl özledim bilmezsin.. ben de bir resmin olsa.. seni öyle hatýrlardým.. rüyalarýmda seni hep öyle görürdüm..
ama þimdi.. televizyonda gördüðüm her güzel kadýný sen sanýyorum.. soruyorum.. babam “hayýr yavrum” diyor.. “-annen çok daha güzel”.. kainat güzelini de göstersem sonuç deðiþmiyor “-hayýr yavrum.. Annen çok çok daha güzel”
iþte o zaman þaþýrýyorum.. güzellik nasýl bir þey.. sordum, bu defa “-güzellik kelimesi anlamýný annende buldu..” memnun “-kimse annenden daha güzel olamaz..” dedi.. “-dünya güzeli de olsa annen gibi içten sýcak pýrýl pýrýl gülemez annene tebessüm çok yaraþýrdý”
bir de televizyonu yasakladýk kendimize.. hep acýklý bir þey oluyor.. ya anneler çocuksuz.. ya çocuklar annesiz kalýyor.. aðlýyorum.. hep savaþ, isyan, asker polis çocuklar babasýz kalýyor, annesi kalýyorlar zaten beni baþka þey aðlatmaz..
ama sen hiç üzülme olmaz mý.. benim üvey annem yok.. ben kimsesiz deðilim hiç kimse beni iteleyip, kakalamaz.. aksine herkes sahiplenir beni ama herkes.. çünkü ben de sever-sayarým çocuklarý
hatta benden büyük çocuklar benim oynamam için oyun kurarlar.. oðlanlarla top oynarým.. kimse bana acýyýp, kollamaya kalkmaz.. herkes hep çok sever beni..
herkes anam babamdýr.. herkesin kardeþiyimdir.. sadece anne sütünün tadýný kokusunu bilmiyorum iþte o sensin.. kimse ben de yerini tutamaz..
kimseleri emmemiþim.. çið süt emmemiþim.. süt kardeþim yok iþte.. herkes emdirmek istemiþ.. emmemiþim..nedense.. yanlýþ mý yaptým acaba sanmýyorum kimse senin yerini tutamaz anneciðiimmm…
bu gece kaldýrdý babam aðlamýþým.. çok terlemiþim.. senden mektup alýyorum rüyamda
bomboþ bir zarf bir resim bir öpücük bir dudak izi koyamaz mýydýn..
"üç aya geleceðim.. seneye yaza, okullar açýlmadan, ya da bayrama beþ seneye geleceðim" diyemez miydin..
beklerdim ömür boyu.. ne zaman kapý çalsa.. ne zaman telefon.. ne zaman bir mektup sensin sanýyorum
bir mektup yollayamaz mýsýn bir kaç satýr bir kaç kelime "anne" ..
adý gibi Hasret çeken Hasret kalan .. Hasret Hasretin..
NOT SERÝNÝN ÖNCEKÝ BÖLÜMLERÝ MEKTUPLAR KESÝMÝNDE YAYINLANMIÞTI ANCAK; ARKADAÞLARIMDAN UZAK KALDIM O BAÐLANTIDAN HABERSÝZDÝLER
artýk buradan devam edeceðim
bir kýzýn hayatýndaki ilk mektuplar elbette Gurbetteki, Kokusunu hatta Yüzünü bile bilmediði Anneciðinedir. Yollanmamýþ Mektuplar küçük hayat dolu bir kýzýn Annesine yazdýðý mektuplardýr.. Yollanmasa da Fransýzca cevabýný da aldýðý mektuplara doðr buyurun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.