Çığlıklar

O günü andýðýmda aç isem de doyarým
Acayip koro baþlar gözümü yumduðumda
Dinlenmek maksadýyla kumlara baþ koyarým
Nefes almaz olurum deryaya tumduðumda.

Adana ve Ýstanbul ayný kaderi gördü
Karýþýk düþünceler kulaðýmý týrmalar
Ceyhan Adapazarý ölümde kardeþ dördü
Savruldu saða sola taþtan moloz kýrmalar.

Tozdan bulut oluþtu alanlar sanki dardý
Bir anlýk can pazarý gafletten bilemedim
Hopur hopur hoplayýp yanan insanlar vardý
Uðraþýlar boþ çýktý feryadý silemedim.

Ýhtisas gerekmiyor iþitsen hitabýný
Kurduðun barýnaðý bir esasa uydursan
Aðýtla okuyoruz depremin kitabýný
Þart deðil tam üzeri faydan öte kaydýrsan.

Sevdiklerin yan yana için rahat eder mi?
Dayanamaz yýkýlýr kerpiç yýðma yaparsan
Her þeyden önce tedbir tarih geri gider mi?
Tekrar etmesin diye takvimlerden koparsan.

Zaman çok hýzlý geçti yürekteki yarayla
Çipil suda gezerken boðar oldu sýðlýklar
Ýki kere yaþadým kýsa süre arayla
Semada yankýlandý acý korkunç çýðlýklar.

17.08.2013
Ahmet Çelik
Ceyhan
1998 HAZÝRANINDA CEYHAN’DA ÝÞTEN GELDÝM BÝR CUMARTESÝ GÜNÜ UZANDIM SEDÝRE UYKUYA GEÇMEK ÜZEREYKEN DEPREM BAÞLADI. 1999 ÝSTANBULDA YÝNE AYNI ÞEKÝLDE TAM UYKUYA DALARKEN BAÞLADI DEPREM. YAÞADIÐIM BU ÝKÝ OLAYI KENDÝ LÝSANIMLA ANLATMAYA ÇALIÞTIM, EKSÝKLERÝM ÝÇÝN ÖZÜR DÝLERÝM.

Sosyal Medyada Paylaşın: