A_
GÖZLERİN
ÖZLERÝN..
Seninle baþlýyor þiirler,seninle gülüyor..
Kimi zaman da,sensizlikte aðlýyor mýsralar..
Gözlerin,nehir oluyor ellerimde;
Gözlerin,Anadolu kokuyor,
Avucumun içinde…
Ve dakikalarca bakýyorum..
Bir kelebek konuyor parmaðýma;erguvan renkte..
O an,anlamlaþýyor bakýþlarýn..
Canýma;’’Canýmýn içi’’der gibi…
Senden,sabahlardan,gecelerden uzaklardayým..
Birden,’’geleceðim bekle’’diyor,gözlerin..
Hüzünleniyorum; eksilirken,gözlerinle çoðalýyorum.
Gelemesen de,þiirlerde geliyorsun..
Yalnýzlýk bahçesi uykum da;
Narin ellerime,parmak uçlarýn deðiyor,
Kibar ruhun,dokunuyor kalbime…
Uyurken hissediyorum,kalbimin çarpýntýsýný..
sevinç sarýyor,benliðimi..
Yüzümde tatlý bir tebessüm.
Ve uyanýyorum,yoksun!
Ama avucumda;gözlerin..
Terk etmiyor yalnýzlýðýmý,yanýmdasýn..
Gözlerin,’’Günaydýn’’ diyor,günüme..
Anadolu oluyor,gözlerin gözlerimde..
Gözlerin nehir oluyor,kalbimde..
Ah,o bal köpüðü gözlerin…
Senin onurlu,asil gözlerin..
A.ESRA OSKAY
21.08.0007 23:20
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.