Hava karanlýk Sobalý evlerin bacalarýndan çýkan duman Dolunayýn o kudretli yüzünü sarartmýþ. Solmuþ yüzüyle ay dede Umut saçamadý Sokaklarýn müdavimine. Çaresiz sýðýndý Sokak lambasýnýn kör ýþýðýna. Ellerini açtý semaya Allah’a yakarýyordu belki de. Yanýndan geçen 2-3 iyi giyimli Cebinde gereksiz yere þakýrdayan Bozukluklarý verebildi neyse ki Müdavim ardý ardýna sýraladý Bildiði tüm hayýr dualarýný. Sonra yaþlý bir adam durdu yanýnda Geceleri ay dedenin yolculuk arkadaþý. Ayalarý aya bakan ellere yönelmedi elleri Önce yanaðýný sýktýrdý babacan bir tavýrla Ardýndan bir güzel saçýný okþadý. Sokaklarýn müdavimi Bu sefer söyleyemedi Kendine ezberletilenleri Alýþýlmýþýn dýþýna çýktý ! Gülümsedi Aðzý kulaklarýna varýncaya kadar Gülümsedi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
buraktasci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.