durmalar...

yýrtýlan gök
düþürür rahminden karanlýk yýldýzý
ateþ böçeklerini kucaðýnda uyutan uzak þehirler
suskun kaldýrýmlarýmlarýn emdiði ayak sesleri
bugün de durun
açmayýn bana yalnýzlýðýmýn kapýlarýný
caddeler bu kadar can çekiþirken serkeþliðime...



aðustos kavruðu mýsralarý kurutan dudaðým
açýlmasýn
tüm sokak lambalarýna bakan perdelerim
masada duran eski þarap kadehindeki ruj
bugün de durun
varsýn durmasýn karþýmdaki sýrdaþ duvarlarým
dört köþe bir iklim bir de üþümelerim
yerde duran kilim aldýrma bu yalýn ayak uykusuzluðuma
yollara serilmiþ içim
susamýþým
yüz sürmüþken pervazlar dolunayýn kýzýl yüzüne




az sonra yaz gelip gececek sonbaharýn kapý eþiðine
solgun yapraklarda temmuz sýcaðý eski anýlar
bugün de durun
dalýnda duran dalgýn bakýþlý serçeler
aldýrmayýn
saçýna sarýsýný aðustosta takmýþ buðday baþaðý...
bugün de durun
avuçlarýmdaki toprak kokulu mazi
biraz daha zaman...



bekle...
birazdan ben de geleceðim
parmak uçlarýmda eski resimler
sakýn kapama kahverengi sayfalardaki gözlerini
dün gibi bugünde dur en azýndan þimdilik...
















Sosyal Medyada Paylaşın: