Bir yangýndan artakalan Küllerimi savuruyorum Boðazýn maviliklerine Dilimde bir ezgi, Bak baharla birlikte Yine tomurcuklanýyor çiçekler Sen yoksun..
Geçen gemilere takýlýyor gözlerim Sanki vapurdan inip gelecekmiþsin gibi Son yolcu çýkýncaya kadar Durup bekliyorum..
Sonra yürüyorum ellerim ceplerimde Sensiz koca bir zindan bu þehr-i istanbul Hani giderken idama mahkum etseydin Þimdi ölümüme kalan günleri sayardým Meçhule attýðým adýmlardan yorgun Dalýndan kopmuþ yaprak misali Sürükleniyorum kaldýrýmlarda..
Neredesin meleklerin gýpta ettiði Soldu mu gülen gözlerinin rengi Bilesin ki, Dilim lal, gözlerim kör senden gayrýsýna Hala býrakýp gittiðin gün gibi Adýn yazýlý göz kapaklarýma Özledim diyorum usulca Çok özledim Çok...
13.03.2013 / Darýca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bedevi_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.