ÇAL KEMANCI DERTLİ ÇAL
Çal kemancý dertli çal bu akþam benim için
DOldur kadehe hüzün yudum yudum içeyim
Deðilim sarhoþ ama aðlarým için için
Ýçip de dert þarabýndan kendimden geçeyim.
Neden titrer ellerin kemanýn sesi çýkmaz
Beni dað devirmedi korkma bu þarkýn yýkmaz.
Ne oldu yýldýzlara birer birer söndüler
Bu karanlýk gecede ýþýldamaz hiç biri
Benim gibi onlar da mecnunlara döndüler
Tabutlara girdiler ölmeden diri diri.
Sen bilirsin kemancý þarkýnýn notasý ne?
Þöyle yavaþtan çal da hüzün dolsun kadehe.
Hýþýrdamaz yapraklar onlar bana saygýlý
Yakamozlar görünmez bu gece deniz sakin
Kýrk yýllýk çýnar bile gecelerden kaygýlý
Oturup aðlayacak utanýr senden lakin.
Sen de otur yanýma dertli dertli çal þöyle
Var mý benden dertlisi bu gece doðru söyle?
Rüzgar da eþlik eder keder fýsýldar bana
Baþýmda yitik sevda dolaþmýþ açýlmýyor
Dört tarafým bir ateþ ruhum onda kavrula
Çekiyor beni dibe düþmüþüm kaçýlmýyor
Sen çalmasan da teller benim dilimden anlar
Az mý dertleþmiþ idik onunla bir zamanlar.
Bu gece sadece ben dertli çalan kemanýn
Býrak koynunda yatýp da sabaha varayým
Dakkasý yýllar gibi geçmek bilmez zamanýn
Avutur belki beni kollarýnda yanayým.
Bir þarký söyle içim yavaþtan hüzün dolsun
Kemanýn bana yeter þarkýn da senin olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.