el çarparak..
önce kadýn düþtü pencerelere
yaþanmadan,
duyguyu seçerek kollarýna
asýldý düþe kalka
boyunduruk kanayan kuvvet_i ikmaline
hazmsattý kahkaha diþ’lilerini
akýttý son sayfalara dermanýný
biraz dertli hevesinden kaçarcasýna
biraz da baþý yýkanmýþ heybetlerin
kafesini vuslata deðiþtirerek
döndü ayný nehirin sularýna
kuru yakaladý
çölde kendi halinde
þiirin incisini farkedene
nerede sürgün yosunlarýn
soluyan kurtlarý?
söylüyorum iþle
okuyan karaladýkça
uluorta mahfeder kabusunu
yeterek kemiren hikmetini sözcüklerin
ayný nehirin tecellisini yýrtarak
en’leþen körüðe yolu kýsaltýrken gümrük
bedavaya i mge sattý
damaðýna ukala yaralar acarak
el çarparak
indirir aðacýndan
rengine bakmadan yataklýyorum sesini
deðiþimi ayaklarýyla
hülyamý enfes susarak
iteledi doðan kendiydi oysa
kendine ihanet olur muydu?
kendini beþikte bekleyen
hasret güç bela çýkartýrken
kendi doðdu kendinden
aklýna mukayet olmadan
cebe iner aklýmýn kurtuluþu
toprak kusarken
sözüne saygýsýzlýk diye
gülünç yufkalar yaptý yüreðinde
ön görüsüz yollarý
bir bir tüketerek
kendini beðendi sonra
düz dolambaçlarýn dibinde
kendini tozluða
çocuk kalan virane kýyýlarýyla
dalga bir adým öte yetiþti
badiresi geniþ çadýra
felaket ki yokluðu içe kapanmýþ
bir kabloyla ter akýttýrarak
sararak huzurlu telgraflarýnda
turladý elektirik dalgalarýna
etti aþikar
vurdum mu þimdi baþýna taþý?
gezgin i mgeler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.