güneþe fýrlattým kuþlarýmý gündüzleyin aç kalmasýn diye birer birer düþüyorlar gözlerimden eceli gelmedi diyor reklam panolarý
azar azar yudumluyarak yaþamý kardeþ kýrlangýçlarýna birer yuva býrakarak sýrt üstü kendini kemirici duygularýndan kurtulup da ellerinde kitaplarla dolaþýr revan her cümle_i kademinde kendini unutturarak her dile yük bindir ölümün dili yok ki bil! ölen örümcektir bastým böcek oldu astým karýnca doldu uyandým kabûstan evrimin
uçurumun kenarýndayým içimdeki metanetten melhem alma umudunu taþýyarak...
aç kollarýný aç sevgili aç da yükümü bindireyim üstüne
Sosyal Medyada Paylaşın:
gezgin imgeler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.