BÝR ÖMÜR
Farkýna varmadan fani dünyanýn,
Mum oldu eridi, söndü bir ömür.
Kederden yana talih seçti gönül
Su olup aktý bunca bir ömür.
Güzeldir dediðin çiçekler soldu.
Hayalle yaþadýk, emeller yok oldu.
Dünyada açmayan goncalar kaldý.
Murada ermeden geçti bir ömür.
Rabbim, ilk bizi topraktan verdi.
Ardýndan çocukluk çaðýna geldi.
Gençlik, ihtiyarlýk mazide kaldý
Topraktan, topraða gitti bir ömür.
17 Aðustos Depremi Anýsýna 1999-Ankara
Halil KÜÇÜK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.