ece t(emel)kuran

Ve anladýmki öfke inada bile baskýn...
gece-uyku-düþ’ler
birbirlerine kenetlenmiþ seytan üçgeni.
zamaný geçmiþ hasýlat gibi ,
yaþamüstü hayallerimi traþ eder gibiyim....

Ece temelkuranlý bütün sevdalarým
buzlar gibi eriyor.
Þiirlerim beni yanýltýr.
Þiirlerim suspus bir eylemci.
duran adam olur ,
öylece gölge kalýr uzanamadýðým saklamalara,
uzanabildiðim uçurumlara dalýr...
Çok iyi anladým
þiirler seni bana getirmek için deðil .
beni kendime getirmek içinmiþ.

Ve anlayamadým
etkiye tepkisiz bir fizik ötesi duygularýn
beni esir almýþlýðýný...
derin kuþkular uyanýyor
gecesiz sabahlarýma.
dahada derinlerde infaz ettiðim sevdamýn
ece temelkuranlý ruhuna þad olurum...
Gözlerim, öyle bir gözlerimki
çocuðuna mezar arayan bir ana çýðlýðý ...
günlerden cumartesi olurum
çocuksuz evlatsýz ana olurum...
utanýrým taaa derin koyularda saklanýr,
asite minerale karýþýr kemiklerim...
gözlerimi ece temelkuran gibi silerim
bir daha silerim kupkuru pýnarýnýn
faili meçhul mezarlýðýna...
ve adalet arayan yüreðim yolculuk eder
kör bir kurþuna...



16.08.2013
Sosyal Medyada Paylaşın: