Yaşamanın Zaferi
Ölümün deðil, yaþamýndýr þenle yengi
Ölür deðil, yaþat ki olmaz hiç yaþamýn dengi
Her gün bir yangýn
Her gün bir canan
Ne yakan olurum ne aþký sanan
Sanma ki külden belli yanan
Deðil mekân olurum, ne de harcanan
Arzularýmýzý deniz ettik kükrettik
Üzerine þen olur iþtahlarýmýzý koyduk
Ve lakin öyle gemiler yaktýk ki
Hevese düþer, yelkenleri yoktu
Ýçine sefer koyduk, zafer koyduk
Gemilerinse hiç mi hiç, gidesi yoktu
Yar kara, yar ara vurdu dara
Ocak dedik, bucak dedik, kucak dedik
Ayný amaçta erdemi kýlmadýk kaldý gedik
Bir git hele, tutuþacak dedik
Kýrýlan, sefer edipte dönme arzumuz deðildi
Daha gitmemeye meyilimiz, seyildi
Biz hep ölümler üzerinde zafer ilan ettik
Yaþama, ancak yaþar olmaktýr maliyetlik
Taarruz dediler, imdat dediler, canýmýzla yettik!
Adý utku olmuþ
Ölmeden de, zafer olurmuþ.
Zafere, ölmeyenler konmuþ
Ölüm, hep zafer diyenlerin olmuþ.
Söz verilse de
Kaç evlilikler boþanýrmýþ
Bunca sýratta oluþa raðmen
Hayatta kalýþýn kendisi zafer
Yüzünü görmediðin zafer olur mu?
Anladým ki zafer için
Ölünmez yaþanýrmýþ
Zaferi yaþayan ordular kazanýr
Anladým ki zafer süreklilikmiþ
12.10.2012
Seyil: Yüksek yerden seyreden iniþle, konaklanan düzlük alan yerler. Bu yüzden büyülü. Bu yüzden inilen yere göre ýlýman iklim.
Ordu: Ordu sürekli olandýr. Eðitim ordusu. Ýnsanlýk ordusu gibi. Ordu, hep ayný kiþlerden oluþmaz. Orduyu oluþturan, orduyu devamlý kýlan iþlerlik, deðiþen kiþilerdir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.