KOYNUMDA UYUTUP SEVERİM SENİ ÖLÜM

Kendi kýyametimi çizdim kendi ellerimle
Ölmeden ölümlerden ölüm beyendirdiniz bana
Kaç defa yazýldý benim bu hayatým
Kaç defa malup oldu aklýmdaki bozuk fikirlerim

Paraymýþ pulmuþ servetmiþ umrumda deðil
Ben bu iþi servet için deðil insanlýk için yapýyorum
Siz hiç kayboldunuzmu boz bulanýk þehirlerde
Meydanlar okuyup herkese kendinizi terkettinizmi hiç

Ýnsan olmak kolay deðil derler sonrada biçerler
Kaç deli gördüm kaç iman eden gördüm
Nekadar gördüyse bu gözlerim iþte okadar yok oldu
Var olmanýn büyük kudretinde kefen oldum bedenlere

Hey sen aklýnda karýncalar dolaþan insan
Kimsin nesin demeyi elbettte bilirim çok kolay
Benim derdim hesap deðildir kainattan
Tek hesabým var oda kýyametimi yaþadýðým için

Aklýmda binlerce kýyametlerim var
Binlerce sorular milyonlarca duygularým var
Vurmuþum hançeri atar damarýmýn orta yerine
Ölüme meydanlar okumuþum kimene

Sen kimsin eli kan kokan yalancý gül bahçesi
Uyanýþtýr benim aklýmdaki tek savaþým
Kaç bedende doðup kaç ruha ýþýk oldum
Sen sen ol ölüm,koynumda uyutup severim seni...

Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın: