İŞTE BÖYLE...

sensizlikle sonsuzluðu ayýran çizgiden yýrtýlýyor zaman
tüm dokunuþlar çaresizliðin ipiyle boðuluyor içimde
zamaný bizde donduran kaðýt parçalrýný yýrtýyorum ellerimle
öyle kýpýrtýsýz beton soðukluðunda bakýyorsun yüzüme
civalý sessiz bir yeraltý nehri karýþýyor kanýma
zamanýn aklýma yonttuðu gülücüklerim tek tek sökülüyor
tenime sürtünüp duruyor amansýz gece
bütün bütün derimin altýna sokuluyor yalnýzlýk
bir yörük türküsünün hüznü bulaþýrken gözlerime
eli yüzü dökülmüþ kerpiç evlerin insansýzlýðýnda
korku kuyruðunu toplayýp bir köþede oturuyor

þimdi içimin kentlerine keder yaðýyor
baþýboþ fýrtanalar içimdeki sulara saldýrýyor
aðulu sözlerden zehirleniyor aþk
ve kýpýrtýsýz gözünü topraða dikiyor
ýslak yazýlarýn harfleri daðýlýyor yüzüme
hiçbir aynada okunmuyor durumum
soluksuz yatýyor bu yatak öksüz bir gardolabýn önünde
mutfaktaki sesler duvarlara saklanýrken
susun sisinde kayboluyor bakýþlarým

zamanýn alt dallarýnda kalýyor mutluluk
kuruyup dökülüyor birer birer
ömrüme yoldaþlýk eden þiirler küskün
sanki bir rüzgarýn peþine takýlýp gitmiþ
binlerce öyküyü barýndýran umutlar
boðum boðum gýrtlaðýma düðümlenen ayrýlýk
nefes nefes batýyor ömrüme

14 aðustos 2013- ...
neresi olduðunun önemi yok
A.R.ARKU

Sosyal Medyada Paylaşın: