GEL DESEN GİDİŞİNE

kelimelerimin daðýnýklýðýný baðýþla sevgilim,
aklým sana kaçtýðýndan beri böyleyim"


yaðmur yaðmýyordu
ýslak deðildi caddeler
damlalar düþmüyordu pencereme
kumrular da yuva yapmýþtý penceremin pervazýna
dokunmadým
bekledim sana göstermek için
unuttum
kaç kuþ uçurduk yuvasýndan
kaçýncý kýþ kaldýrdý örtüsünü üzerimizden
ben gibi acýlý hatýrlar mýydý terkeden
özlerim demiþtim gülmüþtün


iþte bu bahar da özledim seni
doya doya çektim içime

giderken
söylemiþtim sana
saçlarýma düþürdüðün dokunuþlarýný al da git diye
çok özlersem delirir yalnýzlýðým
terkedilmiþliðim düþer peþine
seni sorar içimin boþ kalan yanlarýna
çýldýrýr dudaðýmýn ucunda asýlý kalan dualarým
ya adýn
tütsüleyip özlemleri yastýðýmýn ucuna býrakýrým
ben özlemeyi özlerim ýslanýr dualarým

bugün de özledim seni
doya doya çektim içime

sevgili
paylaþýlmazmýþ acý
yalnýzlýk iki kiþilik yaþanmazmýþ
tek baþýna yaþanýrmýþ sessizlik
tek baþýna tutulurmuþ aþka insan
terk edildiðimde anladým
sadýk bir dost gibi
yalnýzlýk beklermiþ her akþam
sýkýlmadan
usanmadan
acýlaþýrmýþ insan
yakarmýþ yana bildiðin kadar

ah bir de
gel desen gidiþine

bugünde özledim seni
doya doya çektim içime

oysa sevgili
ben her gidiþine bir geliþ býraktým
sense
kanamasý ikimizde yetecek kadar
gidiþler býraktýn avuçlarýma
artýk gitme zamaný
terk ettiðin yerde terk ediyorum senimi
hoþça kalma
düþte kal sevgili düþe kal

Sosyal Medyada Paylaşın: